Welke fouten worden er het meest gemaakt in een escaperoom?
Het was slechts een kwestie van tijd voordat onze escaperoom begeleiders een bingo-spel creëerden rond de veelgehoorde uitspraken van onze spelers. Van wanhopige kreten om hulp tot triomfantelijke uitroepen van ontdekking, bepaalde zinnen echoën steeds weer door onze escape rooms. Helaas zijn deze uitspraken zelden bevordelijk. Hieronder vind je een lijst van deze onvergetelijke uitspraken, compleet met een luchtige psycho-analyse van hun oorsprong en wat ze eigenlijk onthullen over de spelers. Tenslotte, wat is een betere manier om mijn niet-afgemaakte psychologieopleiding te gebruiken dan het analyseren van gestreste escaperoom gangers?
“Ik wist het”
Meestal de strijdkreet van iemand die zich graag als de ongekroonde koning van de logica wil kronen. Gevolgd door “Ik zei het toch”, wat net zo nuttig is als een paraplu in een orkaan. Het wordt vaak zo snel geroepen dat je zou zweren dat ze de hints kunnen ruiken voordat ze gelezen zijn. Of ze werkelijk op het juiste spoor waren, blijft een raadsel — vaak lijkt het meer op een gok dan op echte wijsheid. Het zou een teken van een communicatieprobleem kunnen zijn, maar laten we eerlijk zijn, het is vooral een kans voor een kleine zegeviering, hoe voorbarig ook. Dus ga door, vier je ‘overwinning’, zelfs als het enige wat je echt hebt gewonnen een paar opgetrokken wenkbrauwen van je medespelers zijn.
Toegevoegde waarde: 1/10
“Dat wisten we al”
Het favoriete commentaar op een hint van de escaperoom begeleider van elke escaperoom groep die eigenlijk geen idee heeft waar ze mee bezig zijn. Het is een beetje als iemand die in een kano tegen de stroom in peddelt en trots roept dat hij echt vooruit komt. De begeleider probeert nog een reddingsboei te gooien, maar nee, de groep weet het beter. Vaak is het zo dat de groep niet eens doorheeft dat hun ‘eigen verkeerde interpretatie’ hen meer doet lijken op kippen zonder kop dan op doorgewinterde puzzelaars. Maar hee, wat doet het ertoe? Zolang iedereen maar blijft geloven dat ze op het juiste spoor zijn, toch?
Toegevoegde waarde: -1/10
“Wat als we de aanwijzingen in omgekeerde volgorde doen?”
Net wanneer je denkt dat de oplossing binnen handbereik is, komt er altijd wel iemand met het briljante idee om alles op z’n kop te zetten. “Laten we alles achterstevoren doen!” klinkt misschien als een innovatieve doorbraak in een wereld waar logica geen grenzen kent, maar dit pakt zelden goed uit.
Het is alsof je op een haar na de finishlijn van een marathon kunt aanraken en dan besluit, “Waarom niet even teruglopen naar de start?” Waarom, inderdaad! Je was zo dichtbij. Het antwoord ligt daar, smekend om ingevoerd te worden. Maar nee, laten we in plaats daarvan door een verwarrend doolhof van onze eigen hersenspinsels dwalen.
Terwijl de klok genadeloos tikt en de oplossing zo voor de hand liggend lijkt dat zelfs de meubels in de kamer beginnen te zuchten van frustratie, blijft de vraag: waarom het eenvoudige ingewikkeld maken? Tenzij natuurlijk, het achteruit lopen door de puzzels je op magische wijze dichter bij de uitgang brengt… of misschien toch maar gewoon dat antwoord invoeren?
Toegevoegde waarde: 2/10
“HINT!”
“HINT!” roepen in een escaperoom is als een scheet laten op een eerste date. Iedereen weet dat het soms nodig is, maar het breekt wel de magie. En vergeet niet dat er iemand aan de andere kant zit die het ook niet per se prettig vindt dat die in jouw figuurlijke danwel letterlijke stank moet zitten. Daarnaast zorgt het te pas en onpas om hints vragen vaak voor een afhankelijkheid van de escaperoom begeleider, zoals te lezen is in de 10 meest gemaakte fouten in een escaperoom.
Toegevoegde waarde: 2.5/10
“Ooohhh… natuurlijk!”
“Ooohhh… natuurlijk!” roepen is als Archimedes die ‘Eureka!’ gilt nadat iemand hem heeft verteld hoe het bad werkt. Het is alsof je een overwinning claimt terwijl Nederland, puur hypothetische natuurlijk, het WK wint (nee, ik heb het niet over korfbal). Maar serieus, wij zijn altijd blij met deze opmerking. Het toont een stuk zelfinzicht en legt de controle van de puzzels bij de spelers neer.
Toegevoegde waarde: 7/10
“We hebben nog x minuten!”
“We hebben nog x minuten!” is een beetje alsof Dirk je herinnert hoeveel calorieën er in je verjaardagstaart zitten terwijl je een hap neemt. Bedankt, Dirk, die tijdsdruk maakt het puzzelen zeker makkelijker en leuker. Echt top, kerel!
Toegevoegde waarde: 0/10
“We moeten beter nadenken”
Ah, natuurlijk! Waarom heeft niemand daar eerder aan gedacht? Het is alsof iemand in de Sahara staat en zegt: “We moeten natter worden.” En daar sta je dan, met je brein in je handen, alsof je gewoon de ‘denk beter’-knop kunt indrukken en plots transformeert in Sherlock Holmes. Deze uitspraak komt altijd van die ene persoon die denkt dat intelligentie een verstelbare setting is, net als de temperatuur op een airco. Daarover gesproken, misschien helpt het als diegene eerst de thermostaat van hun eigen IQ hoger zetten dan kamertemperatuur.
Toegevoegde waarde: 1/10
“Zet dat licht eens aan”
Dit klinkt vaak in de schemerige hoeken van een escaperoom, uitgesproken door iemand die vermoedelijk denkt dat we de elektriciteitsrekening niet kunnen betalen. Ja hoor, soms laten we je expres in het donker prutsen — dat is onderdeel van het spel! Het is alsof je klaagt dat het water nat is tijdens het zwemmen. Misschien is het gewoon een test om te zien hoe goed je kunt puzzelen met je nachtzicht, of misschien is het een tactiek om je ware probleemoplossende vaardigheden te onthullen. Dus, voordat je vraagt om meer licht, vraag jezelf af: is het echt het licht dat ontbreekt, of misschien iets anders?”
Toegevoegde waarde: 2/10
“Misschien betekent dit iets anders”
Eindelijk, een teken van leven! Een sprankje hoop in de duisternis van vastgeroeste denkpatronen. Deze uitspraak is als een frisse wind die door de stoffige kamers van je brein waait. Het is het moment waarop je je realiseert dat niet alle wegen naar Rome leiden en dat de eerste aanwijzing niet altijd de juiste is. Bravo! Iemand heeft het licht gezien (figuurlijk dan, tenzij iemand eindelijk dat licht heeft aangedaan). Dus, breek door die tunnelvisie heen en laat de ideeën maar stromen – wie weet wat voor geniale oplossingen nog verborgen liggen in die grijze massa!
Toegevoegde waarde: 8/10
“Wat als we het gewoon forceren?”
Oké, deze zin horen we eigenlijk zelden hardop. Meestal gaan spelers stilletjes over tot een daad van brute kracht wanneer alle logica faalt. Want als nadenken niet werkt, lijkt brute kracht altijd een optie. Maar zoals je moeder altijd zegt als je met een vriend(in) uit de bar thuiskomt “Doe dat nou niet.” Het gebruik van brute kracht in een ruimte vol delicate mechanica en doordachte puzzels is als proberen een smartphone met een bijl repareren. Het kan leiden tot kapotte rekwisieten en een abrupt einde van het spel en zal zelden de oplossing brengen. Bewaar de bijl dus maar voor het bijlwerpen. Het idee van forceren kan aantrekkelijk zijn wanneer elke logische route lijkt te falen, maar het herinnert ons ook aan de essentie van escaperooms: het is een spel van verstand, niet van kracht.
Toegevoegde waarde: -10/10
“Volgens mij moeten we puzzels oplossen”
Welkom in de escaperoom, waar de lucht dik is van mysterie en de muren fluisteren met geheimen die wachten om ontdekt te worden. En dan, uit de schaduwen van het voor de hand liggende, komt de epische openbaring van een briljante geest: “Volgens mij moeten we puzzels oplossen.” Echt? Geen grap? Hier stonden we dan, in de veronderstelling dat we hier waren om een potje bingo te spelen of misschien wat stof te verzamelen.
Deze uitspraak is zo voor de hand liggend dat het bijna een prestatie is om het hardop te zeggen. Het is alsof je midden in een regenbui staat en besluit dat het misschien, heel misschien, een goed idee is om een paraplu te openen.
Dus, voor alle aspirant-detectives die hun innerlijke Sherlock willen kanaliseren: ja, escaperooms zijn inderdaad ontworpen rond het concept van puzzels oplossen. Dus de volgende keer dat deze briljante observatie je te binnen schiet, onthoud dan dat het enige wat echt opgelost moet worden, jouw bijdrage aan het team is. Misschien kun je beginnen met het oplossen van het mysterie van hoe je die opmerking voor je kon houden.
Toegevoegde waarde: 1/10
“Ow, mocht ik die knop niet indrukken?”
Nee Dirk, dat was de noodknop. Meestal gevolgd door een ontkenning van Dirk, of dat dit niet uitgelegd was, terwijl je als begeleider Dirk al op 10 kilometer afstand aan zag komen en hem duidelijk hebt uitgelegd wat die knop was en wat die deed, terwijl Dirk meer geïnteresseerd was in hoe de isolatie op het plafond was aangebracht.
Het zuchten van de rest van het team terwijl ze Dirk uitleggen dat dat exact is wat er zojuist is uitgelegd is slechts een schrale troost. Temeer omdat Dirk blijft ontkennen en de begeleider maar hopen dat ie over 2 minuten niet weer de kamer in moet om Dirk weer uit een benarde situatie te redden.
Laten we hopen dat je volgende impulsieve drang niet leidt tot een ongeplande evacuatie van het hele gebouw. Ah, de avonturen van Dirk in een escaperoom — altijd een bron van onbedoeld entertainment (en milde frustratie).
Toegevoegde waarde: -2/10
“Zit er een WC in de escaperoom?”
Ewww… Nee, ga je sanitaire avonturen ergens anders beleven. Zie je het al voor je? Een escaperoom met een WC erin: de zoektochten naar verborgen aanwijzingen in de toiletpot en mysterieuze berichten achtergelaten op het toiletpapier. Misschien wordt er wel een geheime boodschap zichtbaar als je met een natte WC-borstel over de muren schraapt. “Ontcijfer de geheime boodschap in de geur!” zou een geheel nieuwe, nogal twijfelachtige dimensie aan het spel toevoegen. Het idee van een WC in een escaperoom gaat echt de grenzen van hygiëne en spelplezier voorbij. Laten we hopen dat het enige wat in deze escaperoom ‘ontsnapt’, de spelers zijn…
Toegevoegde waarde: 3/10
“Dit ziet er niet belangrijk uit, laten we het negeren.”
Deze zin is het escaperoom-equivalent van “Dat brandende lampje op het dashboard van mijn auto zal wel niets zijn.” Zeker, soms zijn er elementen die duidelijk niets met de puzzel van doen hebben, zoals het exitbord of dat stofje op de vensterbank. Maar vaker wel dan niet is deze uitspraak een voorteken van naderend onheil.
In de haast en de tunnelvisie die vaak ontstaan als een groep vastzit, wordt deze frase een gevaarlijk makkelijke uitweg. “Dit lijkt onbelangrijk” wordt snel geroepen, vooral als het alternatief betekent dat je dieper moet graven, verbanden moet leggen, of – de horror – toe moet geven dat je misschien een hint nodig hebt. De ironie wil dat juist in die ‘onbelangrijke’ hoekjes en gaatjes vaak de sleutel tot vooruitgang schuilt.
Dus de volgende keer dat iemand roept, “Dit ziet er niet belangrijk uit,” denk dan twee keer na. Misschien is het net datgene dat je naar de oplossing leidt.
Toegevoegde waarde: 2.5/10
“We moeten we iets in dit stopcontact steken!”
Een vraag zo geladen, je zou bijna denken dat we er stroom doorheen zouden kunnen jagen. Het gevaar op electrocutie heeft spelers er nooit van weerhouden om elk los object binnen handbereik – van sleutels tot kostbare antieke vazen – in de dichtstbijzijnde stopcontact te proberen te stoppen. Ja, echt waar, de creativiteit van escaperoom-spelers kent geen grenzen als het op elektriciteit aankomt.
Dit is de reden waarom alleen onze eerste escaperoom, het Emporium#13, toegankelijke stopcontacten had.
Dus, als je je ooit afvraagt of dat stopcontact onderdeel is van de escaperoom, onthoud dan dat de enige vonken die we willen zien die van intellect zijn, niet die van kortsluiting.
Toegevoegde waarde: -2/10
