Een zanderig slingerpaadje leidt naar een vervallen villa op een smalle heuvel . Dit gebouw is een exacte kloon van het huis dat in je opkomt als je je ogen sluit en denkt aan een echt spookhuis. De scheve planken die improvisorisch aan het huis getimmerd zitten, het zolderraampje waarvan je zeker weet dat je net een silhouette voorbij zag komen, een huis dat al minstens tientallen jaren niet betreden, laat staan bewoond is geweest, de zekerheid dat er iets duisters gebeurd is hier, in een lang, grijs verleden.
Je weet, diep van binnen, exact wat je kunt verwachten. Dit huis kent je diepste zielenroerselen en voedt op de angst van haar bezoekers. Toch gaat er een bovennatuurlijke, onweerstaanbare aantrekkingskracht uit van het huis. De deur lonkt, je weet dat je naar binnen wilt.